In schola desinis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ad eos igitur converte te, quaeso. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Duo Reges: constructio interrete. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. At iam decimum annum in spelunca iacet. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Efficiens dici potest.
Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Sed tu, ut dignum est tua erga me et philosophiam voluntate
ab adolescentulo suscepta, fac ut Metrodori tueare liberos.

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici
potest, cum voluptate legimus?

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Sint modo partes vitae beatae.

Bork: Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.
Bork: Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Bork: Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
Bork: Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Si longus, levis.: Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.

Cum efficere non possit ut cuiquam, qui ipse sibi notus sit, hoc est qui suam naturam sensumque perspexerit, vacuitas doloris et voluptas idem esse videatur.

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.